Κάμερες και πορδές

Στην αναγνώριση των δραστών της πρόσφατης ληστείας τράπεζας με το πιστολίδι που ακολούθησε συνέβαλαν, εκτός από τις κάμερες του τραπεζικού καταστήματος, και οι κάμερες που παρακολουθούν δημόσιους δρόμους και χώρους. Επιβεβαιώθηκε έτσι πανηγυρικά η χρησιμότητά τους για την ασφάλειά μας. Μην ακούσω λοιπόν ή διαβάσω παλαιο-αριστερίστικες αηδίες για "μεγάλους αδελφούς", "αστυνομικό κράτος", "δικαιώματα" κλπ. Τώρα πείστηκα ότι είναι "για το καλλό μου" Γι΄αυτό και δεν θα παραπονιέμαι πια ούτε θα ανησυχώ... Θα είμαι πάντα φρεσκοξυρισμένος, θα αλλάζω πουκάμισο πρωί-απόγευμα (μην με πουν και βρωμιάρη) αλλά θα φοράω το ίδιο πανωφόρι για να μην μπερδέψω τα παιδιά που βγάζουν τα ματάκια τους στα μόνιτορ για να με προστατεύουν. Α! και θα χαμογελάω βέβαια για να βγαίνω και όμορφος - όχι από υποχρέωση ή φιλαρέσκεια αλλά από πραγματική ευτυχία αφού είναι "για το καλλό μου". Και όχι, δε θα νιώθω πια ότι περιορίζεται η ιδιωτική μου ζωή ή τα δικαιώματά μου. Στο κάτω-κάτω η μυρωδιά της κλανιάς μου και του τσιγάρου μου δεν περνάνε (ακόμα;) στις κάμερες. Είναι όλη δική μου (και όσων έχουν την ατυχία να βρίσκονται κοντά μου). Δε-μπορεί-κανείς-να-μου-την-πάρει...